از اینکه دایی حمیدش سفر بود و به عروسی اش نمی رسید دلخور بود . . . کاش می آمد . . .

خیلی از کارت ها مخصوص بودند . مثلا فلان دوست و فلان رئیس . . . خودش کارت ها را می برد با همسرش . سفارش هم میکرد که حتما بیایند . اگر نیایید دلخور می شوم .

دلش می خواست عروسی اش بهترین باشد . همه باشند و خوش بگذرانند . تدارک هم دیده بود .

"ارگ و دیگر ابزار ها حتما باید باشند ، خوش نمی گذرد بدون آنها ، شیشه های مشروب را سفارش داده ام خدا کند تا فردا آماده شوند .

بهترین تالار شهر را آذین بسته ام . خوبی این تالار این است که کاری ندارند مجلس مختلط باشد یا جدا . چند تا از دوستانم که خوب می رقصند حتما باید باشند تا مجلس گرم شود

آخر شوخی نبود که . شب عروسی بود ، همان شبی که هزار شب نمی شود ، همان شبی که همه به هم محرمند . همان شبی که وقتی عروس بله می گوید به تمامی مردان داخل تالار محرم می شود .

همان شبی که فراموش می شود عالم محضر خداست ، آهان یادم آمد این تالار محضر خدا نیست تا می توانید معصیت کنید .

همه آمدند حتی دایی حمید

اما . . . کاش امام زمانم (عج) هم بود ، مگر می شود او نباشد ؟

عروس برایش کارت دعوت نفرستاده بود ، اما آقا آمده بود ، به تالار که رسید نوشته بودند : ورود امام زمان (عج) اکیدا ممنوع،

دورتر ها ایستاد و گفت : دخترم عروسیت مبارک ولی ای کاش کاری میکردی تا من هم می توانستم بیایم . . .

من آمدم اما . . . گوشه ای نشست و دست به دعا برداشت و برای خوشبختی دخترک دعا کرد . .

نظرات شما عزیزان:

نازنین

ساعت20:07---5 خرداد 1393

[وب سایت]

خیلی قشنگ بود..خسته نباشی...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: